Man die dochtertjes Maud (8) en Ona (5) ombracht in Waardamme ook schuldig aan partnergeweld: 4 maanden cel met uitstel.
Het is moeilijk om de verbazing en verontwaardiging niet te voelen wanneer we de schokkende details horen van deze rechtszaak waarin het rechtssysteem op schokkende wijze wederom faalt. In een wereld waar rechtvaardigheid zou moeten zegevieren, worden we wekelijks geconfronteerd met een schrijnend voorbeeld van hoe ons juridisch stelsel tekortschiet, vooral in zaken van verkrachting en partnergeweld.
In deze zaak wordt de beklaagde veroordeeld voor het toebrengen van fysiek geweld aan het slachtoffer, waarbij een labelmaker als wapen werd gebruikt. Het geweld werd gevolgd door een verkrachting, waarbij het slachtoffer, Astrid G., tijdens een politieverhoor verklaarde dat ze tegen haar zin instemde vanwege de angst voor een scène voor haar kinderen.
Het schokkende deel van deze zaak is niet alleen het barbaarse geweld en de gedwongen seks, maar ook de onthutsende uitkomst in de rechtszaal. De beklaagde werd veroordeeld tot slechts vier maanden cel en een boete van 800 euro, beide met uitstel voor een termijn van drie jaar. Het lijkt bijna absurd dat een dergelijke lichte straf wordt opgelegd voor zo'n ernstige misdaad.
Wat nog meer verontwaardiging oproept, is het feit dat de beschuldigde vrijuit gaat voor de verkrachting. Volgens de rechter was er sprake van toestemming, simpelweg omdat het slachtoffer het toeliet uit angst voor haar kinderen. Een uitspraak die niet alleen het slachtoffer minacht, maar ook de ernst van de situatie minimaliseert.
Het wordt nog schrijnender als je weet dat de dader later zijn eigen kinderen heeft vermoord. Ondanks deze gruwelijke daad moet hij slechts een morele schadevergoeding van 500 euro betalen aan zijn vrouw, naast medische en administratieve kosten.
Deze zaak werpt een pijnlijk licht op de tekortkomingen van ons rechtssysteem. Het lijkt erop dat de slachtoffers maar al te vaak dubbel worden gestraft, niet alleen door de daders, maar ook door een juridisch systeem dat de ernst van misdaden minimaliseert en niet adequaat reageert op het leed van de slachtoffers.
Het is hoog tijd dat we ons afvragen of het huidige rechtssysteem wel echt rechtvaardigheid nastreeft en of er niet dringend hervormingen nodig zijn om ervoor te zorgen dat de wetten en straffen in overeenstemming zijn met de ernst van de misdaden.